Variabelen binnen de 150 centimeter . .

Vier maanden geleden nog onvoorspelbaar, maar thans terugziende een stukje bizarre geschiedenis.

Door een samenloop van fysiek-afwijkende omstandigheden binnen anderhalve meter van draaiende scanapparatuur terecht gekomen om binnenlijfse ‘delinquenten’ zichtbaar te maken. De dienstdoende ‘operator’ verbleef veilig op vele meters in een afgeschermde ruimte van een gewoon én een universitair ziekenhuis om de scans te kunnen uitvoeren.

Door complicatie bij het bovenstaande ziektebeeld in de ‘vuurlinie’ van de acute corona-opvang van een universitair ziekenhuis terecht gekomen, waarbij de zorggarde, zwaar beveiligd door corona-werende uitrusting, binnen de 150 cm. moest komen. Na vijf dagen – in isolatie – resetten van meerdere vitale systemen weer in de buitenwereld losgelaten, waarbij de huiswaarts voerende taxibus mij twee meter achter de chauffeur posteerde.

Het ondergaan van een chemokuur in acht tweewekelijkse shifts in eerdergenoemd universitair ziekenhuis kan niet zelfstandig worden uitgevoerd. Vandaar aanprikken van de benodigde componenten door zorgkanjers met veel empathie en kunde. Maar de zorghandelingen kunnen alleen binnen de anderhalve meter worden uitgevoerd met beschermende ontsmettingshandschoenen, die na iedere handeling worden vervangen met handontsmetting als slotact.

Het ‘uit de muur’ nemen van aanvullende medicatie bij de poli-apotheek brengt de patiënt binnen de anderhalve meter van vergrendelingstoetsen en kluisdeurtje, waarna het ontsmetten der handen een onvermijdelijk ritueel wordt. Het vooraf bevragen van bedieningsinformatie bij de ingang van de poli-apotheek gebeurt buiten de anderhalve meter-grens.

Het in eigen dorp bijbehorend ‘bloedprikken’, waardoor de specialist bloedwaarden kan analyseren ter voorbereiding van de volgende chemo-shift, geschiedt ruim binnen anderhalve meter. Hierbij de draagt de prikzuster handschoenen, mondinette en plastic bril. De patiënt neemt ruim afstand van passerende, andere patiënten.

Het familie-volkje, dat de opa-patiënt komt fêteren voor de toevallig in deze periode vallende verjaardag, plaatst ruim buiten de anderhalve meter een opbeurend spandoek met goede wensen. Het bijbehorend ‘Lang zal hij leven’ geeft dubbel vertrouwen voor een goede afloop van de ‘foute lappenmand’, zowel binnen als buiten de anderhalve meter . . .